Muntschat van Roswinkel

 

Oude gebruiken en een nieuw geloof 

In mei 1870 stuit veenarbeider J. Kremer op een heel bijzondere vondst in het veen tussen Emmen en Roswinkel. Hij vindt daar: ‘eene hoeveelheid van 145 Carolingische munten, eene van goud, de overigen van zilver, ten dele bij en in een lederen taschje ten dele in een schuifdoosje, uit één stuk hout gesneden.’  

De zilveren munten in de schat van Roswinkel zijn geslagen door Karel de Grote en enkele van zijn opvolgers. Rond het jaar 800 dwingt Karel de Grote mensen in Nederland om christen te worden. Vanaf dat moment mogen mensen geen ‘bijgelovige praktijken’ meer uitvoeren. Maar de schat, als offer achtergelaten in het Drentse veen, toont dat eeuwenoude ‘heidense’ geloven en praktijken niet meteen verdwijnen. De schatvondst is zodoende niet alleen waardevol vanwege de gouden en zilveren munten. Hij vertelt ook een bijzonder verhaal over hoe mensen met eeuwenoude tradities omgaan met een nieuw geloof.  

Canon van Nederland
De Muntschat van Roswinkel is een sleutelstuk bij het Canonvenster Karel de Grote. In vijftig vensters verbeeldt de Canon de belangrijkste gebeurtenissen uit de Nederlandse geschiedenis.