Microkosmos – De wereld in een Wunderkammer
Een opgezette mechanische beer die kunstjes doet, een mysterieus dodo-botje, anatomische modellen en schitterende nautilusbekers.
Harry Tupan neemt afscheid van het Drents Museum
Zijn lach schatert door de kantoren aan de Kloosterstraat. En onophoudelijk beweegt hij zich tussen kantoor en museumzaal waar de laatste hand wordt gelegd aan Microkosmos – De wereld in een Wunderkammer.
Ambitieus, gepassioneerd, ondernemend, goedlachs en met een tomeloze energie en de nodige portie lef. Algemeen directeur Harry Tupan neemt op 6 september – zijn verjaardag - afscheid van ‘zijn’ Drents Museum. Na een dienstverband van meer dan 45 jaar gaat Harry met pensioen en dat doet hij met een door hemzelf samengestelde tentoonstelling over Wunderkammers, rariteitenkabinetten et cetera. De ‘verzamelaar’ Harry Tupan spreekt zich uit en laat zich nog één keer nadrukkelijk gelden.
Tijdens zijn loopbaan heeft Tupan uiteenlopende functies bekleed in het museum. Van onder meer ‘krullenjongen’, assistent-conservator en hoofd commerciële zaken tot conservator hedendaagse kunst en adjunct-directeur tot uiteindelijk algemeen directeur. In de laatste decennia heeft Harry een belangrijke rol gespeeld in de groei die het Drents Museum heeft doorgemaakt. Met een feilloos talent voor kansen, schoonheid en unieke collecties, reisde Tupan de hele wereld over en heeft hij bijzondere internationale tentoonstellingen naar Assen gehaald, zoals Het Terracottaleger van Xi’an (2008), De Dode Zeerollen (2013), The American Dream (2017), Iran - Bakermat van de beschaving (2018) en Viva la Frida! – Life and art of Frida Kahlo (2021). De bezoekersaantallen vervijfvoudigden tot jaren met meer dan 200.000 bezoekers. Het Drents Museum is een niet meer weg te denken speler in het nationale museumveld én Drenthe heeft een plek gekregen op de wereldkaart.
Naast de grote internationale tentoonstellingen heeft Harry Tupan in de programmering zich altijd hard gemaakt voor Drenthe en wilde hij het Drentse verhaal vertellen. Dat heeft geresulteerd in pareltjes van tentoonstellingen over markante Drenten, zoals Harry Muskee, Egbert Streuer en Tjerk Vermaning. Ook meer gevoelige Drentse onderwerpen zoals de geschiedenis van de Molukkers en de woonwagencultuur in Drenthe heeft hij op de tentoonstellingsagenda gezet.
In de laatste jaren van zijn directeurschap zijn er ook nog genoeg memorabele gebeurtenissen. Zo is in oktober 2024 de nieuwe collectiepresentatie Labyrinthia geopend, waarbij het historische deel van het museum een metamorfose heeft ondergaan en het publiek in 15 verschillende zalen wordt ondergedompeld en meegenomen langs de topstukken van de collectie. En bijna tegelijkertijd is Drents Museum De Buitenplaats in Eelde geopend. Met hart en ziel heeft Harry zich ingezet om een droom de realiseren: De Buitenplaats als volwaardig onderdeel van het Drent Museum en dat zich profileert als museum van art nouveau met als basis de collectie kunst rond 1900 van het Drents Museum. Het is buitengewoon goede combinatie gebleken waarbij dit jaar al ruim 30.000 bezoekers in Eelde zijn binnengekomen. En natuurlijk was er dan nog de zwarte bladzijde eind januari 2025: de kunstroof in de tentoonstelling Dacia – Rijk van goud en zilver. Een traumatische ervaring, niet alleen voor Tupan zelf maar ook voor zijn collega’s. Tupan is optimist en blijft geloven in de goede afloop dat de gouden helm en de armbanden nog boven water komen.
Het belangrijkste voor Harry zijn de mensen in het Drents Museum. ‘Zonder mijn collega’s en het team had ik dit nooit kunnen doen. Daar ben ik ze erg dankbaar voor.’
Wij hebben het niet zonder Harry kunnen doen. Waar Harry is, is reuring. En dat zullen wij als team Drents Museum enorm gaan missen. Bedankt Harry en het ga je goed!
