Gebouw

Ons gebouw is ontstaan uit een aantal gebouwen die in de loop der jaren aan elkaar vast gemaakt zijn. Een deel ervan is nieuw, een deel ervan oud. Een paar van de bijzondere ruimtes die ons gebouw rijk is worden hieronder beschreven. Wil je meer weten over het ontstaan van het museum? We vertellen je er graag meer over.

Het begon al in 1259

Bijna duizend jaar geleden, in 1259, leggen Cisterciënzer nonnen de eerste steen van een nieuw klooster op de plek waar nu het museum staat. De kloosterkapel van deze orde die is vernoemd naar de ooit onherbergzame Franse plek ‘Cistercium’ (Cîteaux), is later uitgebouwd tot de huidige Abdijkerk. In de buitenmuren zie je nog altijd de middeleeuwse bakstenen, zogenaamde ‘kloostermoppen’.

Oer-Drent

Rijksbouwkundige Jacobus van Lokhorst was vanaf 1882 verantwoordelijk voor de bouw van het nieuwe provinciehuis van Drenthe. Hij hield zich vooral bezig met de voorgevel aan de Brink. Overdreven veel beeldhouwwerk vond hij niet zo passen bij het karakter van Drenthe. Wat er wel te zien is, valt daardoor extra op. Vooral de Germaan op de top van de gevel. De in een beestenvel gehulde ‘oer-Drent’ heeft in zijn linkerhand de speer van de oorlogsgod Wodan en in zijn rechterhand de hamer van Donar, de god van donder en bliksem. Deze heldhaftige figuur attendeert elke voorbijganger op de ouderdom van de provincie Drenthe. Het beeld is gemaakt in het atelier van Pierre Cuypers, de architect van het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam.

De Statenzaal, met zijn uitbundige versiering, is misschien wel de mooiste zaal van het Drents Museum. Opvallend zijn de wandschilderingen van de Oostenrijkse schilder Georg Sturm. In vijf beelden geven de schilderingen een indruk van de Drentse geschiedenis: de bouw van een hunebed, Willehadus die het Christendom brengt, Karel de Grote die Drenthe verovert, Keizer Hendrik die Drenthe aan de bisschop van Utrecht schenkt en de voorbereiding van het landrecht in 1648. Eigenlijk kijk je naar een heel oude vorm van een stripverhaal.

Donker en licht

Bezoekers van het Drents Museum gaan tegenwoordig naar binnen via een koetshuis uit het eind van de achttiende eeuw. De entree is in de tussentijd gemoderniseerd, maar de oplettende kijker kan de paardenruiven nog zien hangen. Wat een contrast met het museuminterieur van architect Erick van Egeraat, dat tussen 2009 en 2011 grotendeels ondergronds werd gebouwd. Na het knallende wit stap je de kleurrijke wereld van het museum in. Bovenop de grote expositiezaal is een dwaaltuin aangelegd, waar je naar hartelust kunt verdwalen. De 12.000 planten in de tuin zijn zo uitgekozen dat er het hele jaar

Om het historische centrum van Assen optimaal tot zijn recht te laten komen, is de nieuwe vleugel van het Drents Museum tussen 2009 en 2011 helemaal onder de grond gebouwd. Bovenop de grote expositiezaal is een dwaaltuin aangelegd. Een tuin waarin je niet precies ziet wat wel en geen doorgaande paden zijn. De 12.000 planten zijn zo uitgekozen dat er het hele jaar iets in bloei staat.

Het Drents Museum heeft een artist residence in Assen. Hier kunnen kunstenaars tijdelijk verblijven om zich te laten inspireren door de omgeving, ons museum en de tentoonstellingen van het moment.